*TRAFFIC*
Flappie.......
ben je nou hélemaal gek geworden??
wat doe je nou???
wel..
ik sta op een viaduct,
en ik maak foto's
van het voorbijrazende verkeer dat
"allemaal" op weg is naar hun werk ,
of van hun werk vandaan komen.
en ik zei de gek....
ik kon niet slapen,
en ben opgestaan en ben
gaan zoeken
naar een plek
waar de zon mooi opkomt,
onderwijl zag ik dit,
ernstig proberen
om tóch maar géén bewogen foto's te krijgen,
maar ineens overviel het me....: -)
wáárom géén bewogen foto's,
ik ben ook niet perfect,
verre van…
ik vind ze de "max"
elke foto wil ik aan de muur,
ze stralen liefde warmte en levenskracht uit,
energie en creativiteit van de bovenste plank :-)
en het zijn mijn kleuren.
"mijn kleuren"
Jawel,
dat lees je goed,
en nu de keuze van muziek..
wie geen drukte aan z'n hoofd wil
moet van het aan knopje afblijven : -)
Omdat dát nu net mijn hoofd leegmaakt.
ik wil niet denken,
ik wil niet voelen,
ik wil niet horen.
m'n foto's zijn voor sommige mensen misschien mislukt.
maar ik ben wie ik ben..
ze passen bij mij
met alles derop en deraan..
gelukte of mislukte plaatjes
te nemen of te laten.
wie ze hebben wil,
weet me te vinden.
en voor nu...
hasta la pasta :-)
xxx
*KLIK*
Dag lange loebas,
Een besluit vandaag gevallen bracht wat tranen mee,
maar zullen morgen tranen van opluchting zijn,
een verkering kwijt,
en een vriend erbij…
da’s ook héél mooi,
Toen ik een frisse neus ging halen met mijn paljakkertje
kwam ik een hartje tegen,
en ik moest daarbij meteen aan jou denken,
ik schenk het je,
“zorg goed voor je zelf”
dag mmeke,
dank je wel voor je leuke dingen
de wijze lessen
en de zoete zoentjes
just the way you are
xxx
*KLIK*
Vreemd,
dat boom en tak zoo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zoo stil gaan,
't Een na 't ander,
naar omlaag.
Dat het zonlicht zoo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van 't lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel eed'ler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zoo behoedzaam gaat te werk
En alleen wat blaadjes zijgen
Doet op 't pad
en 't bloemenperk,
Zonder 't wazig diep te raken
Waar de groene schemer blauwt,
Of den goudglans schuw te maken
In het ijlbebladerd hout,
Of te roeren aan den vijver,
Waar zeer statiglijk en traag
Twee voorname zwanen drijven
Met hun spiegelbeeld omlaag,
En wat late najaarsrozen,
Als bewasemend amethyst,
Al den weemoed van hun broze
Schoonheid heffen in den mist.
Jacqueline E. van der Waals
1923