Moeder natuur heeft haar kleurtjes weer in de maak
en dan kan ik niet achterblijven :-)
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat het herfst is hé.
nee Dien dúh.... wat dan :-)
de franjeporiezwam, zo groot als de nagel van mijn duim
ja maar dien als je nou duimnagels van een meter bij een meter hebt..
oké oké.... 1,5 cm lang en 14 mm breed
zo goed :-)
mooi klein dus
ook de bomen komen weer in vuur en vlam en
nodigen me uit hun blaadje op te rapen
voordat de buum ze weg heeft gehaald
ze zijn zó mooi
elk jaar weer verliefd
M,n lieve schat Ace heeft de plek van Damian
ingenomen, onder aan de trap,
Het is fijn om je veilig te voelen met zo'n stoere bink.
Als hij wil spelen ben ik blij,
want hij wordt écht oud m.n jongen
12 jaar en 3 maanden..
en meneertje begint stram te worden,
Ik moet hem al af een toe een kontje geven,
anders kan hij de auto niet in,
en van de week had hij ineens een bloedoor...,
" Een bloedoor noemen we in dierenartsentaal ook wel otheamatoom. Het is niets anders dan een bloedblaar die je soms wel eens op je vingers hebt. Alleen zit hij in de oorschelp van een hond in plaats van op een andere plek. " info van het www.
het gaat vanzelf weer over, maar ik schrok me wel een petje...
Er mag niks aan m, n jongens mankeren hé,
U begrijpt ...
Deze jongeman gaat als een speer,
Hier ligt hij in de mand van Damian,
dat had tot nu toe nog niemand gedaan.
1,5 maand heeft de mand leeg gestaan,
en nu wordt er weer in geslapen.
Dat doet me wel goed om te zien,
die kleine kwispel weet precies hoe hij me
blij kan maken,
als kan ik 'm soms nog achter het behang plakken :-)
Hij houdt alles in de gaten en soms
is hij wat ongeduldig en komt eens even verhaal halen,
baas hou op met kliederen, speel met me :-)
nou.. daar zal ik eens over nadenken.... vooruit dan ...
zeg nou zelf...
die pakt toch iedereen in met die kop van 'm :-)
charmeurtje :-)
De inktzwammen waren
fotomodel van de dag...
dacht ik...
totdat ik ...
dit schattige wezen tegenkwam op mijn pad,
Heb het diertje maar even richting berm laten lopen,
veilig in het gras...
de kleine watersalamander..
En terwijl ik met een buurtgenoot
een praatje stond te maken,
kwam deze flapper poseren,
geweldig wat een mug zeg,
gelukkig steken ze niet,
tegenwoordig maak ik eigenlijk alleen nog maar foto's met
mijn telefoon, en dat bevalt me héél erg goed:-)
De Meriansborstel,
die wandelde me ook al voorbij...
werkelijk waar, iedereen loopt harder dan ik :-)
maar ehh ik moet dan ook erg veel bekijken onderweg
snappie
Mijn ouwe Rufus van een foto nagemaakt,
er zijn mensen die nodigen me uit om naar de jonge katjes te komen kijken,
maar ik moet dat afslaan anders ga ik voor de bijl...
Dat gaat niet meer hier in huis,
zolang mijn mannen niet uit de bak blijven.
Deze kwam ik tegen en ik kreeg
acuut weer heimwee naar mijn lieve schat.
wat was het toch een unieke knuffellaar
zeldzaam .... ik mis 'm
'n lieve vriendin stuurde me deze stenen op,
en zo is het Damian voor altijd in m'n hart.
het is jammer dat ze niet ouder mogen worden hé....
Dood hoort bij het leven,
maar ik kan er maar moeilijk aan wennen,
Maar we gaan gewoon door,
we gaan door met lief zijn voor wie lief is voor ons,
en anders ook...
Alsjeblieft webbies,
een ieniemienie hartje
een specialleke neem maar mee,
je mag het houden,
Geniet van alle dagen hier op aard..
van alles wat je ziet...
en als ze vragen hoe je aan die wijsheid komt...
zeg maar dat een klein boefje dat in je oor fluisterde..