29.08. Pijpenstelen

*KLIK*

Openen in nieuw scherm, en venster klein maken







Ik heb het lied al honderd maal gezongen


Van zonneschijn en het leven is zo zoet


En ik zing dat lied zolang ik lucht heb in m'n longen






Al giet het pijpenstelen op m'n strooien hoed


La vie, la vie, la vie est formidable


Zingt Chevalier, Montand of Aznavour


Maar ook al is dat leven soms wel miserabel


Je zingt maar door, je bent tenslotte troubadou





Ik schreef 'n lied terwijl de anderen sliepen


Van rozegeur en louter lentelicht


Toch heb ik af en toe wel anders moeten piepen


Maar dan ging net m'n trein naar Hamburg of Maastricht






Maar ik heb het lied weer steeds opnieuw gezongen


Van 'mensen, zie de zon daarboven staan'


Ook al klonk het af en toe wat verwrongen


Als ik m'n eigen lieve zon zag ondergaan




Maar ze komt terug, ook midden in misere


Ze komt terug, die veelbezongen zon


Het kan 'n glimlach zijn die straalt in de parterre


Het kan 'n kind zijn met 'n blauwe luchtballon






O, 't is de kunst om juist wanneer het donkert


Het licht te zien, ook in een stil verdriet


Die ene ster te zien die altijd nog wat flonkert


Dat is de kunst van ieder mens z'n levenslied




Ik vind de zon terug in al m'n liedjes


Ik wou dat ik er een miljoen bezat


Dan ging 'k de straat op en ik strooide melodietjes


Als witte vlinders op het grijze zebrapad




En ik heb het lied al honderd maal gezongen


Van zonneschijn en het leven is zo zoet


En ik zing dat lied zolang ik lucht heb in mijn longen


Al giet het pijpenstelen op m'n strooien hoed


Al giet het pijpenstelen op m'n strooien hoed





Toon Hermans





Wat een liedjes had die man hé,


Mij halen ze uit een dippie, als ik er een heb….


Da’s gelukkig niet vaak : -)



Toon, “bedankt”


Webbies,


Oet moan hé.


xxx