12.08. Oorwurm

*KLIK*
Openen in nieuw venster en klein maken





De oorwurm klopte op een avond,
vlak na sluitingstijd,
zachtjes op de deur van de winkel van de sprinkhaan.



De sprinkhaan hoorde hem en opende de deur.
‘Dag oorwurm,’ zei hij.
De oorwurm beantwoordde zijn groet niet,



stapte naar binnen, keek om zich heen en vroeg: ‘Is er niemand?’



‘Nee,’ zei de sprinkhaan.
‘Ik ben eigenlijk gesloten.’
‘Ik wil een kast,’ zei de oorwurm.
‘Wat voor kast?’
‘Een die vanbinnen op slot kan.’
De sprinkhaan fronste zijn voorhoofd en ging in zijn gedachten na of hij zo’n kast had.
‘Daar ga ik in zitten,’ zei de oorwurm.
‘En dan kom ik er nooit meer uit.’



‘En als er iemand langskomt en op die kast bonkt
en roept dat hij jou dringend wil spreken?’



‘Dan schuif ik een briefje onder de deur door
waarop staat dat ik nergens dringend over wil spreken
en dat ik een hekel heb aan gebonk en langskomen.’



De sprinkhaan had zo’n kast en de oorwurm tilde hem op zijn rug en ging naar buiten.
‘Dag oorwurm!’ riep de sprinkhaan nog.
Maar de oorwurm antwoordde niet en keek niet om.



Na een week schreef de sprinkhaan hem een brief:
Beste oorwurm,
Ik schrijf je in plaats van langs te komen,
want dat wil je niet.



Ik hoop dat de kast je bevalt.
Als hij niet bevalt mag je hem ruilen,
hoor.
Ik heb nog veel meer kasten die
vanbinnen dichtgaan.
Lees je deze brief nu in je kast?



Ik hoef je niet te spreken,
maar ik moet wel de hele dag aan je denken,
ik kan er niets aan doen.

De sprinkhaan





Diezelfde middag vloog de kast met donderend geweld door het raam van de etalage,
met een briefje eraan:
Ik wil niet dat je aan me denkt.
Hou je kast maar.




De sprinkhaan ruimde de scherven van zijn raam en de resten van de kast op.
Klanten die nog vlug, voor sluitingstijd, iets wilden kopen, hielpen hem.



Daarna lukte het de sprinkhaan,
met heel veel moeite,
nooit meer aan de oorwurm te denken.

Toon Tellegen

Moeilijk hé,
ergens nooit meer aan denken...

xxx