*KLIK*
Angus & Julia Stone ~ Wherever You Are
Openen in nieuw venster en klein maken
Het is niet alleen maar kommer en kwel hoor hier,
in huize fliproos,
Er gebeuren ook mooie dingen..
en na het overlijden van Rufus en al jullie lieve reacties..
kan ik jullie wel zeggen dat het echt heel veel steun geeft,
Koning Willem Alexander zei het in zijn interview ook hé,
dat hij zich zo gesteund voelde,
hebben jullie het gezien?
Prachtig... wat doet hij het goed,
samen met zijn gezin.
ik vond het tof...
en ja, zo voelde ik het ook...
steun...
een onzichtbare arm om je heen...
en ook heel veel echte armen,
je weet bij nacht en ontij,
altijd méteen weer wie je vrienden zijn..
en dat zijn niet de mooi weer vrienden...
die bleven ook nu weer thuis..
Rufus was al heel lang van het pad af,
en hield me al bijna 2 jaar
elke nacht uit mijn slaap...
het was écht om gek van te worden..
en soms dacht ik ook wel dat ik het was... jemig....
Ik heb wel eens flink lopen mopperen op hem...
maar ja...
't arme dier kan er ook niks aan doen hé...
wat doe je dan...
je gaat door en probeert "alles" om zijn leed te verzachten...
maar als uiteindelijk niets meer helpt...
dan móet je als baasje de juiste beslissing nemen,
dan móet je alles aan de kant zetten,
en aan het welzijn van je huisdier denken.
Damian heeft me er énorm bij geholpen..
want de nacht voor het overlijden van Rufus,
zat hij zó hartverscheurend mee te huilen met het mauwen van Rufus...
dat ging door merg en been..
De rust is gedeeltelijk terug....
en misschien klinkt het voor sommigen van jullie vreemd,
maar Rufus is er nog... ik hoor hem nóg,
en dat zal moeten slijten..
Zijn foto hangt aan de muur,
en hij houdt een oogje in het zeil,
op ons... de lieverd.
want dat was wat hij toch 100% wel was.
lief..
Van hem kreeg je meer liefde als van sommige mensen..
een dier is altijd eerlijk hé...
dat is waarom ik zoveel van ze houdt,
We gaan weer een beetje proberen te bloggen...
en eerdaags begin ik er weer mee...
voor nu...
dank je wel,
vanuit de grond van mijn hart,
xxx
♥
Klaproos,
BeantwoordenVerwijderenJe bent er weer. Het leven gaat gelukkig weer verder met alle mooie herinneringen.
Groetjes,
jeer
Fijn dat je er weer bent Dien. Wat een schitterende foto van Rufus.
BeantwoordenVerwijderenleuk dat je terug bent Roos..
BeantwoordenVerwijderenprachtige foto van Rufus
prettige dag
na al die jaren zal je wel nog even z'n 'aanwezigheid' voelen
BeantwoordenVerwijderenmooie foto
Lieve Dien alle mooie herinneringen blijven...
BeantwoordenVerwijdereneen prachtige foto,voor jou zo dierbaar!!
je hebt met veel liefde geschreven.
groetjes Christiene.
Fijn dat je weer even om een hoekje komt piepen Dien.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk mis je je lieve Rufus, dat is logisch. En die Damian, dieren voelen het gewoon aan he, wat een wonder eigenlijk.
Toen wij onze vorige hond in hadden laten slapen, hoorden we hem vaak nog door de kamer trippelen.
Liefs Petr@
X
Alles heeft zijn tijd Klappertje houden zo ! Grts
BeantwoordenVerwijderenHoi Klaproosje.
BeantwoordenVerwijderenAlles wat je lief was blijft voor eeuwig bij je, in je gedachten en in je hart.
Groettie van Patricia.
Fijn dat je er weer bent Dien en welkom terug dus :-) Dikke knuffel xx
BeantwoordenVerwijderenIk miste je al, fijn dat je weer terug bent en dat je de draad kan opppakken. Goed van je
BeantwoordenVerwijderenMet warme groet Manon
Erg mooi geschreven, Dien.
BeantwoordenVerwijderenHet moment dat het met je diertje niet meer gaat is heel erg moeilijk.
Maar je weet,dat de beslissing die je moet gaan nemen,de goede is.
Omdat je van zo'n huisgenootje houdt.
En dan is het goed.
Fijn,dat je het bloggen weer gaat op pakken.
Groetjes Ans
Hoi Dien....
BeantwoordenVerwijderenWat jammer hè van een dier waar je dag en nacht mee optrekt en die
er dan opeens niet meer is..niet meer om je heen loopt, geen kopjes meer geeft,
niet meer aan het snorren is..ik ken dat gevoel, vroeger van onze poezen en later
van de honden, ik weet hoeveel pijn dat doet, vooral in het begin, het zijn geen
mensen ik weet het, maar je kunt er zo om janken...maar het slijt naar mate de tijd verstrijkt,
maar je blijft altijd aan ze denken! niet elk uur...maar af en toe...heel veel sterkte dien..ik voel met je mee
Lieve groetjes Nieske
Lieve lieve Klapper,
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk zijn wij er nog: je trouwe fans laten je niet in de steek. Zeker niet als je als je verdriet hebt.
Een heel bijzonder verhaal van Damian. Het was het laatste zetje dat je nodig had. Knap hè van zo'n beest?
Wat zul je Rufus missen! Wat zal hij blij zijn met zijn rust die jij hem vanuit je goede dierenhart gunde.
Ik houd mijn armen wijd open en als je wilt spring je erin. Okeej moppie?
Dikke knuffels ♥
Goede avond Roos, natuurlijk voel je Rufus nog
BeantwoordenVerwijderendicht bij je. Ik heb dat ook altijd met mijn
overleden dieren. Nog heel lang hoor je de pootjes
op de vloer. Zelfs al zijn er andere dieren in je leven.
Rufus was je lieve rooie en zo zal hij een plaatsje
in je hart houden.
Ik reageer pas laat omdat ik weer bij mijn kleine meid
ben geweest vandaag.
Goede morgen Roos. Ik kom je alleen een fijne donderdag
BeantwoordenVerwijderentoe wensen want gisteravond heb ik op het log gereageerd.
Wat stil zonder jou in blogland, fijn je weer te lezen.
BeantwoordenVerwijderenah en die Rufus mooie foto's wat een gemis hè...
X Es
Oh jaa, zo herkenbaar!! Ik liep ook nog dagen te 'zoeken' naar Til, juist omdat ze zoveel zorg nodig had op het laatst. Dat is het hé, die combi van zorg en liefde.. Dat je ineens opschrikt omdat je haar zoekt, mist, bang bent dat..
BeantwoordenVerwijderenIk herken bij jou de oneindige liefde voor dieren, maar ook hoe kwetsbaar die je kan maken. Als ik dieren zie lijden of zo, of overreden dieren zie, dan kan ik daar dagen van slag van zijn. Niet veel mensen begrijpen dit.. jij wel! Huil maar gewoon als je Rufus mist, huil maar zoveel je wil. En door de tranen heen voel je dan zijn lieve aanwezigheid.. dag lieverd!!
Och lieve Klaproos, Dienie, zo waar wat je zegt, alles, ja interview had ik opgenomen en op mijn gemak later terug gekeken, erg mooi om te naar te kijken en luisteren.
BeantwoordenVerwijderenRufus, alleen horen? Ik hoorde Felix maar ik voelde hem ook? Op mijn enkels in het begin als ik net in bed lag, dan keek ik zelfs op... was hij daar nu echt? Maar nee... ik begrijp dit echt, rustig aan, en het gaat een plekje krijgen in the end, net als alles...
Rustig aan lieve Dienie, ik dacht al aan je... <3
X
Mooi blog Klaproos. En zoals je in de reacties kunt lezen, ook heel herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenVelen van ons hebben dit gevoel ook, in meer of mindere mate.
Je hebt het heel mooi en gevoelig weten te verwoorden.
Gr Jan W
Gelukkig ben je weer terug en je voelt je best goed.
BeantwoordenVerwijderenAfscheid nemen, op welke manier dan ook is verdrietig en pijnlijk. Hans
Goede morgen Roos, ik wens je een fijne vrijdag toe.
BeantwoordenVerwijderenGoede morgen Klappertje.
BeantwoordenVerwijderen*zucht* Wat een aangrijpend log zette je hier neer. Ik kan het me indenken dat het rouwproces heel moeilijk was en nog is, maar ik hoop dat je het weldra een plaats in je hart zal kunnen geven en terug een beetje van het leven kan genieten... Nog maar eens, sterkte meid!
Dank je wel Gerda, Ja het zal tijd nodig hebben, vergeet niet dat die lieve schat 15 jaar intens deel van mijn leven heeft uitgemaakt hé,
Verwijderendat wis je zomaar niet weg....
xxx
Als je veel hebt gegeven om een dier komt hij/zij ook regelmatig voorbij in een mooie herinnering.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je weer blogt, ik kom zeker lezen.
Lentegroet,
Hilly
natuurlijk is hij er nog. Zo'n lieverd waar je zo van houdt verdwijnt niet van vandaag op morgen uit je leven.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat je wat steun had aan onze woorden, je kunt zo weinig doen hé als een internetbuddie een verlies lijdt.