03.05. Haast

*KLIK*
Stacey Kent - What A Wonderful World
Openen in nieuw venster en klein maken

Op een ochtend werd de schildpad wakker en merkte tot zijn schrik dat hij haast had.
‘Hola’, riep hij.
Maar voordat hij iets kon doen was hij al op weg.
Met grote snelheid schuifelde hij vooruit
en tegen de middag was hij al een heel eind verder.
Hij jammerde en snikte en sprak zichzelf af en toe ernstig toe,
maar het hielp niets.
Hij had haast.
Ten einde raad schreef hij een brief aan de slak:

Geachte slak,
Tot mijn grote verdriet heb ik haast.
Wat moet ik doen? Vlug!
De schildpad.
Aan het begin van de avond dwarrelde een langzame,
nette brief voor zijn neus neer:

Dierbare schildpad,
Wat een tragedie voor u.
Haast is zo wreed.
Strijd tegen hem en versla hem,
vouw hem
op tot hij een onbeduidend propje is.
Stop hem vervolgens in de grond.
Blijf vooral kalm.
Als u en ik onze
kalmte zouden verliezen,
wat dan?
De slak.

De schildpad vouwde zijn haast zo kalm mogelijk op.
Laat in de avond was hij daarmee klaar.
Hij stopte het onbeduidende,
maar nog wel rusteloze propje in de grond.
Inderdaad,
dacht hij,
nu heb ik geen haast meer.
Hij bleef die nacht staan waar hij stond.
Hij deed zijn ogen dicht en zuchtte zelfs niet meer.
He he,
was het enige dat hij nog dacht.

De volgende dag schuifelde hij heel kalm terug naar de eik waaronder hij woonde.
Eigenlijk,
dacht hij,
moet ik de slak bedanken.
Maar niet te vlug.

Pas over geruime tijd.
En kalm en bedaard vergat hij dat hij ooit haast had gehad.
Toon Tellegen

kalm en bedaard:-)
heerlijk hé, om nergens haast mee te hebben

Behalve met de dieren in de Oostvaardersplassen
morgen stopt het bijvoeren, maar er is nog niet genoeg gras...

Harold.Hofstra@flevoland.nl
kan iets betekenen voor de dieren
sturen jullie hem ook een lief verzoekje
om nog even door te voeren alsjeblieft

xxx




♥