One of the great gifts
of the journey
are the people you meet
along the way












03-06-2020

04.06. Shout







Tears  for fears -  shout...







Doen  we er eigenlijk nog  wel  toe,
zei  vriendinneke....
voor familie  vrienden..??

ik  zei... ik weet niet...
soms  kan ik een  week  dood  in huis liggen....
en zou niemand  het weten...


Dien  overdrijf je  nou niet een  béétje??
jawel beetje wel :-)

Meeste  van  mijn  vrienden  en  familie 
wachten  op  contact van mijn  kant..
omdat dat  zo geboren is...
en  zo  blijft in hun  beleving..

Er zijn maar  weinig  mensen,  tot  géén,
die  vragen...
Hey...  hóe gaat het  nu  met  jou??

en  ook  wachten  op antwoord...




Het  stemt  me wel eens droevig...
en  dan  denk ik ....
tja  Dien...
Dit is  dus het  leven...

Maak  er maar  het  beste  van met je jongens..
en  dat  doen  we dan ook maar..


Ons eigen  leven inkleuren..
met de kleurtjes  die je  aangeboden  worden.


gelukkig  heb ik  een paar  
héle  lieve vrienden,
bij  wie  ik  regelmatig  mijn  voetjes  onder de tafel  mag  steken,
en  een hapje  mee eten...

Dat is  écht wel een  troost
in  barre  tijden..

*  dikke  knuffel geef  *  

Vragen  jullie  vaak  aan je  dierbaren  hóe het  met  ze gaat  ??
en  wacht je dan ook op  antwoord??

dát  willen  vriendinneke en ik graag  weten :-)






💙

💚

💛


💜

 








23 opmerkingen:

  1. Ja hoor Dien, ik vraag dat regelmatig.
    Wat je schrijft, over een tijd dood in huis liggen, dat gebeurt maar al te vaak.....zó triest!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij hebben sowieso een familie app waar iedereen elke ochtend in moet reageren. Verder staan we goed in contact met elkaar. We zien elkaar wel een paar keer per week. Tenminste minimaal 1 persoon naar een ander. En dat is ook wel belangrijk. En Klapper.. als je hier niet meer blogt, dan wil ik best aan de bel trekken, maar dan moet ik wel weten waar de bel hangt.

    Love As Always
    Di Mario

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. jij bent een schat di mario...
      je zou zomaar de hele wereld onder je vleugels nemen
      xxx

      Verwijderen
  3. jawel Dien, ik vraag dat regelmatig,
    zeker bij diegene die ik niet zomaar ergens tegenkom, familie en vrienden, dan stuur ik een berichtje met de vraag hoe het is
    maar vaak is het wel zo bij de familie als ik niets laat horen ik hen ook zelden hoor en het dus misschien bij hen pas na een maand zou doordringen van hé het is lang geleden dat we iets hoorden
    Mensen in jouw buurt zouden het wel merken als ze je plots niet meer zagen met de honden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) jawel hé An, dat valt na twee dagen wel op, maar die week is dan ook wel overdreven hé :-)
      soms als je zo'n dag hebt, dan wil je weleens klagen:-)
      Maar eigenlijk heb ik niks te klagen...

      * me schamen ga *

      Verwijderen
  4. Zoooo, dat zijn wel woorden om over na te denken.
    Het is vaak een rollenpatroon waar je inzit en waar iedereen zich inschikt, zoals in jouw familie gebeurt. Dat ga je ook niet 180 graden draaien en anders krijgen. Wellicht dat je je op een bepaalde manier presenteert naar hen toe.
    Ik ben blij te lezen dat je wel vrienden hebt bij wie je regelmatig de voetjes onder de tafel mag steken, en een hapje mee mag eten. Die vrienden vragen dan wel echt naar jou, hoe het met je gaat, tenminste dat vul ik zelf in.

    Bedenk wel, als je teleurgesteld bent in anderen, ben je eigenlijk teleurgesteld in je eigen verwachtingen....iets om over na te denken, lieve Dien. ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar dat is ook zo Jetske, meestal ben ik degene die de kar trekt... en meestal vind ik het ook niet erg,
      maar gisteren had ik het wel even gehad...
      dat rollenpatroon... ik hoef het niet zo nodig.. en verwachtingen... ik weet dat je ze niet moet hebben, maar ik denk dat elk mens ze heeft..
      ik heb héle lieve vrienden, en familie ook hoor... :-)
      xxx

      Verwijderen
  5. Toch..soms tussen de regels door lees ik hoe het met je gaat! Een flinke knuf van mij ...die ook anders is!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tsja, hier ligt dat wat moeilijker, buiten ons gezin hebben we geen contact meer met de rest van de familie, dan moet je het hebben van je vrienden. Ik denk dat als ik niet meer schrijf dat dat het eerste is wat men mist...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, dat doe ik. En het gebeurt ook andersom. Zeker na mijn ziek zijn vorige week. Maar ik vind het normaal als ik iemand zie om te vragen hoe het gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ha lieve scht,

    ja... soms denk ik dat ook wel eens...
    Ik ben hier doordeweeks alleen in huis.
    Als er iets is... wanneer vinden ze me dan?
    Maar dat zijn zwartgallige gedachten, die ik gauw opzij zet.

    Ik vraag regelmatig hoe het met iedereen gaat.
    Maar nu jij het vraagt... heb ik het wel aan jou gevraagd, onlangs??
    Potverdikkeme... ik weet het niet.

    Nou... komt-ie: Hoe gaat het met je lieve Dien?
    💚💚💚💚💚💚💚

    Dikke knuffel van Marlou

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. lieve Loutje, ik ben zó blij dat jij dat zwartgallige ook weleens hebt....
      want het is gewoon NIET altijd rozeschijn en manegeur toch...
      gisteren had ik het inééns op mijn heupen... en je weet..
      je gedachten kunnen aardig met je op de loop gaan...
      vandaag gaat het godin zijn dank weer héél goed dank je wel :-)
      en laat ik al die nare gedachtes los :-)
      xxx

      Verwijderen
  9. Och lieve Dien het slijt er zo in dat de een eerder contact opneemt dan de ander.
    De een maakt zich ook eerder zorgen om de ander.
    Ik probeer contact te houden.

    (Gisteren kreeg ik een kaartje van mijn vrijwilligerswerk van het personeel en de bewoners,
    Ze missen ons... wel heel lief, het geeft weer even een boost in deze narrige tijd.)

    Hoe dan ook, jij staat in mijn adresboekje (door keigoed:)
    I dont forget you!

    x Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Jij bent een héle erge lieverd,
      ik hoop dat jullie je boot een keer richting Brabant sturen :-)
      xxx

      Verwijderen
  10. Ik probeer het wel. Dat kaartje hierboven vind ik trouwens erg mooi en eerder ook dat blauwe hart. Zijn het ATC's?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. als ik zou weten wat ATC's zijn kon ik je antwoord geven Bertie :-)

      Verwijderen
    2. flut Dien, dat gevoel heb ik ook soms... Hoe ouder hoe erger helaas.

      Verwijderen
  11. onze sociale contacten werden door de crisis wel heel beperkt Roos

    maar met de voorziene versoepeling van de regels, moet dit toch veel beter gaan..

    eerst ga ik nu mijn kinderen en mijn kleinkinderen bezoeken..

    de eenzaamheid moet groot geweest zijn voor de vele slachtoffers in ziekenhuizen en verzorgingsinstellingen die geen bezoek mochten ontvangen...

    en dat is veelzeggend over onze maatschappij...

    prettige dag gewenst



    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het zijn ingesleten patronen. "Maar jij belt/appt etc toch altijd?" En soms maar accepteren dat het zo is. En het zelf anders doen. Maar snap heel goed dat je graag zou willen dat een ander ook eens 'aanvoelt' dat jij ook wel eens als eerste gebeld wil worden.
    Met honden in huis gaat het je echt niet lukken, die week. Niet eens een uurtje denk ik. Snap goed wat je schrijft.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Langzaam maar zeker klimmen we uit het duistere dal... Onze bubbel mag groter worden, we mogen een dagje uit naar de Ardennen ofzo. Wat een verschil met 'vroeger' hé ?
    als je sociaal contact heel klein wordt, dan weet je wat je mist en des te meer ga je leren genieten van de kleine eenvoudige dingen.
    nu zien we wekelijks onze kinderen én kleinkind... momentjes om naar uit te zien. Enne... ons kleinkind wordt graag geknuffeld en dat doen we dan ook met plezier :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Er zijn mensen aan wie ik gemeend vraag hoe het met ze gaat en ik luister naar hun antwoord. Dat zijn meestal geen familie van mij. Ik heb weinig contact met neven en nichten. Die hebben hun eigen leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Goede avond Roos, mede doordat ik op mijn kleindochters pas, zie ik mijn kinderen en kleinkinderen iedere week, maar mijn zoon belt me iedere dag even en mijn dochter meestal ook. Met mijn zus heb ik elke week telefonisch contact en we zien elkaar in levende lijve vier maal per jaar, dus dat zit wel goed. Neven en nichten zie ik niet meer zo vaak, vroeger was er een tante die ons allen eens per jaar bij haar uitnodigde zodat we elkaar toch ieder jaar eens zagen. Maar die tante is overleden (op de leeftijd van 92 jaar) en sindsdien heb ik alleen nog sporadisch contact met die neven en nichten.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Tears for fears - shout, nou even lekker schreeuwen.
    Heel veel mensen zitten nu alleen, ik ook en er is niets aan. Hans

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel, voor je bezoek, en dat je de moeite wilt nemen om te reageren ♥