23.09. De herfst lonkt

rustig muziekje

Zoooooooo,

Daar  zijn we weer eens.

we hebben een  soort van  zomerreces gehad, en nu het  dan 

écht herfst is,

ben ik weer wakker geworden

en  dacht kom..

laat ik nog eens een  blog  maken:-)

nou..

dat valt nog  niet mee als je het  al zo lang  niet  gedaan 

hebt,

weer even  zoeken  hoe alles werkt,

en hoe ik het op een  rijtje krijg :-)

Nu ja in  mijn hoofd zit  het  nog  goed,  dat gelukkig wel,

en anders heb ik 2 trouwe gasten die me  de weg  wijzen 

"altijd" bereid om met me mee te gaan :-)

Als  de herfst is  aangebroken  begint het  bij  mij  weer 

duchtig  te  kriebelen en  zet ik mijn speurneus op,

om  die heerlijke  boleetjes te  vinden,

en dat  valt nog  niet  altijd  mee.

een  heerlijke nieuwe appelsoort ontdekt,

of eigenlijk... gekregen van  mijn  buuf, 

die kende deze al, maar ik niet

de pink pearl appel.

stevig roze vruchtvlees.

lekker vond ik 

ook in  de pannenkoek :-)

het is weer tijd voor  de appeloogst,

ik heb er zin  in,

het  ruikt dan ook zo lekker  buiten,

de lucht hangt vol met  appels en  peren :-)

De foto'ss lopen een beetje  door elkaar zie ik,

maar  eh dat mag  de pret niet  drukken he.

eekhoorntjesbrood

lieve webbies,

ik vind dat het  lekkerste wat er is :-)

en ik  probeer er dan  ook  steeds 

iets heel lekkers mee te maken :-)

Het  hartje...

ze komen  nog  steeds op ons pad,

en ik  hoop... dat  mijn  wandelingen  langer  gaan  worden,

nu  mijn  nieuwe heup begint te wennen  aan mijn  lijf,

heerlijk ik verheug me op  tochten  door het  bos.

door de afgevallen  bladeren stampen,

de wind door je  haren...

en ja...

jou  tegenkomen  natuurlijk :-)

Het  kempisch heideschaap 

er staat een  mooie  kudde in het  zinkske,

en  de rammen  hebben  goed hun  best  gedaan,

er worden  weer  veel lammetjes geboren in het voorjaar.

Op  een  nazomerdag,

samen  kwebbelen in de wei,

ik  kwam voorbijgefietst en  zag  ze zitten,

zó gezellig hé,

een plaatje voor in een  boekje.

als ik met  m'n jongens weg  ben  geweest,

niet zo  ver want dat  gaat niet  meer  voor ace,

dan loop ik  zelf nog  even een  stukje,

alleen is  eigenlijk een heel gek  gevoel,

je bent zo  gewend aan  een  paar harige makkers om je heen,

dat het even wennen is,

maar ze zijn  niet ver weg,

ze wachten even in de auto.

Nog even een  blik over  het zinkske,

en  dan  keer ik weer om,

 fuut fuut,

na gedane arbeid is het  goed  rusten,

en  dat  ga ik dan ook  weer  doen:-)

Hoe gaat  het  bij  jullie webbies,

Is er nog  leuks  te  melden,

schroom dan  vooral niet  om  dat  te  doen,

hasta la pasta,

tot  de volgende keer.