18.03. op de puinhopen

*KLIK i can't make you love me*






het land waar ik me eigenlijk verloren voel,

nietig en klein,


en toch ook,




land van hoop,


land dat zegt,


laat de tijd zijn werk doen dan komt alles goed,





want als je hier loopt zie je,


dat de tijd al héél veel verzet heeft





er zit groei in, de weg naar boven wordt groener en groener


as is vruchtbare aarde, en op puinhopen zie je vaak


de mooiste bloemen staan,






dat is wat er door mijn hoofd gaat als ik over de desolate vlakte sjouw,


met m'n liefste makkertje en jou,




een mens


is nog nooit doodgegaan aan een gezonde portie verdriet




dat sterkt 'm,

dat maakt dat íe strijdbaar wordt,

maar het is niet persé nodig die pijn te hebben



dat leert de natuur me,




ik heb geen goeroe nodig om dat te weten.




Het vuur van een paar jaar geleden heeft alles


met zich meegenomen, maar...




nú zit er weer groei in, het wordt hier steeds mooier.





vuur is een allesvernietigend wapen,




maar in de liefde is vuur hét belangrijkste item


om iets aan de gang te brengen en te houden..




ik heb het vuur in me,





wil jij de fakkel aannemen


en grazige weides laten onstaan


om mooie blommekes te laten bloeien ?




Of wil je achteroverleunen en wachten


tot het bij je komt en aan je tenen likt.




doe der dan wat aan,





heb het fijn webbies,




wij hebben een zalige zaterdag gehad,


en ik bedank jou,


je bent een mooi mens,


en ik ben héél erg blij met je,

het was fijn om bij je te zijn


dit logje is voor jou,


tot gauw,





xxx