30.03. Een simpel liedje

*KLIK Kind van de zon*





Zoveel mooie hartenwensen



Stierven reeds een stille dood,



Omdat men eenzame mensen



Veel te laat een hand aanbood.






Er is menig blije lachje



Tot een bitt’re plooi verstard



Omdat men om ’t eigen hachje



Meer gaf dan om ’t andere hart.






Er zijn vele frisse ogen



Dof geworden, blind geschreid,



Omdat, om ze af te drogen,



Men geen zin had of geen tijd.






Er zijn veel geheven handen



Moe geworden, neergeleid;



Omdat geen die offerande



Heeft aanvaard, en dank gezeid.





Is er niemand die je kende,



En wiens wonde niet genas,



Daar men hem en zijn ellende



Doodgewoon vergeten was?





Jij die samen met mij luistert



Naar dit simpel kleine lied;



Hoor eens of er iemand fluistert:



“Zie je niet, ik heb verdriet.”




Heb je daaraan wat verholpen



Zodat hij de zon weer ziet,



Dan heeft ’t liedje toch geholpen.



Meer pretentie heeft het niet.







Maurice Wagemans






Dank jullie wel,


Voor jullie vriendelijke reacties


Op het logje voor Jacqueline,


Ik zal het doorgeven aan haar familie,



Morgen neem ik jullie mee naar een prachtige plek,


Een droomplek,


Een hemel op aarde.





xxx