Take Me Home - Tom Waits and Crystal Gayle* klik *
Zoekend naar muziek
voor dit blog,
kwam ik bij dit lied uit
van Tom Waits
En voor mij
onlosmakelijk verbonden
aan deze zanger ..
Is onze webbie
Zij was een van de mensen
die weblog
een bepaalde dynamiek gaven
ze liet ons achter
in chaos....
door haar plotselinge overlijden...
en regelmatig denk ik aan haar,
en de webbies die er niet meer zijn..
ijselijk stil blijft het op hun blogs...
vergeten doen we ze niet....
ik vind het fijn om te geloven,
dat ik ze ooit weer zal zien...
❤️
Ik ben er ook diverse kwijtgeraakt waar ik nog onbeantwoorde vragen aan heb... Nee, vergeten doe ik ze niet, maar het worden er steeds meer.
BeantwoordenVerwijderenEen blog waar ik een beetje stil van word .Zomaar opeens moeten we bloggers en blogsters missen maar vergeten doen we ze niet
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes
Sterven is onontkoombaar iets, we worden er mee geboren.
BeantwoordenVerwijderenHelaas als je samen leeft, deelt en huilt blijft het het grootste gemis in een leven. Hans
Ja, Gerda. Nog steeds gemist. Opeens was ze er niet meer. Ze was de dame van de *wink*
BeantwoordenVerwijderenzo ken ik er ook nog wel een paar. Die blijven toch in je hoofd en in je hart. Sommige mensen bewerkstellingen dat gewoon.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Dimario
Ik ben ook medebloggers kwijtgeraakt en ik denk nog regelmatig aan ze. Waar ik soms ook wel moeite heb is als vaste lezers opeens nooit meer reageren. Dan ga ik me toch afvragen of er iets met ze gebeurd is. De narigheid is dat je zoiets bijna nooit te weten komt.
BeantwoordenVerwijderenGoede morgen Roos, ja ik denk dat we Gerda allemaal nog missen, ik denk ook regelmatig aan haar. Met het ouder worden vallen er steeds meer mensen weg, dat is natuurlijk logisch de dood hoort bij het leven. Maar teveel mensen sterven te vroeg, daar hebben we zelf niet over te beslissen. Degenen die je het meest na staan mis je natuurlijk het meeste, zo mis ik mijn man nog iedere dag.
BeantwoordenVerwijderenha lieve klappertje,
BeantwoordenVerwijderenTom Waits... jemig wat mooi, met Christal Gayle...
Take me home.
Ik heb een brok in m'n keel... als ik aan Gerda denk, onze gekke eigenwijze lieve Gerda.
Wat een enorm gat heeft die achtergelaten. Ik denk nog regelmatig aan haar.
Gekke Gerda met haar *wink* big smile...
Ben nu helemaal zo blij, dat ik haar een aantal keer heb mogen bezoeken.
In het huisje in het bos...
Dank je wel Gerda en dank je wel Dientje...
Xxx, Marlou
ja bloggers ontvallen ons ook, achter elke blog schuilt een mens, en vaak als de blog stilvalt weet je niet altijd wat er gebeurd is, missen doen we ze zeker
BeantwoordenVerwijderenniettemin, ik heb genoten van je prachtige foto's! wat een prachtige vriezedingskes :-)
Wat een prachtig nummer van Tom Waits met Crystal Gayle Dien.
BeantwoordenVerwijderenIn de loop der tijd, zijn er bij mij ook heel wat webbies weggevallen.
Het doet een beetje onwezenlijk aan, wanneer je soms nog ergens een reactie van ze ziet staan.
Hoi Klaproosje.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's zijn dit.
Groettie van Patricia.
Ik mis haar ook, haar lezen, haar reacties, de mooie gedichten die ze altijd weer kon vinden op jouw blog passend, zo geweldig... ze wordt nog altijd gemist.
BeantwoordenVerwijderen<3
Ja, zo gaat dat, de dood hoort nu eenmaal onlosmakelijk bij het leven. En dat is soms verrekte hard, ,aar we hebben het ermee te doen. Ik heb intussen ook vier kruisjes in mijn blogroll staan.
BeantwoordenVerwijderenProbeer er desondanks een mooie dag van te maken, Klappertje.
Hoe ouder we worden, des te meer mensen we moeten missen.
BeantwoordenVerwijderenAls we geboren worden weten we al dat we ooit eens sterven...
In die tussenperiode moeten we zelf het beste er van maken als 't ff kan.
De enige zekerheid die we hebben is dat er een einde komt aan het aardse bestaan.
BeantwoordenVerwijderenHet is goed dat we ze in gedachten houden. Voor mij zijn dat 'Gewoon Hanny' en 'Oosterboertje'. Ook fijn en bijzonder dat hun weblog nog zijn blijven bestaan. Bij Oosterboertje is de eerste zin van haar laatste log: 'Bij de brug van Wetering-Oost draaien we om'... Dat is de brug waar mijn ouders brugwachter waren, onze brug.
Tja klappertje dit is wel anders dan niet meer reageren omdat mogelijk moeilijk is het blijft een "gemis" Sterke beelden !!
BeantwoordenVerwijderenBen zeer dankbaar dat ik haar ooit in het echt ontmoet heb, dikke keel en tranen in de ogen nu...
BeantwoordenVerwijderenHet is bijna twee jaar geleden dat ze uit ons leven verdween. Als ik nu blog vraag ik me soms af hoe ze zou gereageerd hebben. Sinds haar overlijden is mijn blog nooit meer hetzelfde geweest. Jammer dat ik ze nooit in het echt ontmoet heb. Ze is en bijft gemist.
BeantwoordenVerwijderenMensen met wie je hebt geblogd, bouw je een band op. Het is niet "alleen maar" internet. Het gaat veel dieper. Sommigen weten je zo te raken, dat ze voor altijd meereizen in je hoofd en hart. Ik laat ze ook op mijn bloglink staan. Net zoals overleden dierbaren in mijn telefoonlijst.
BeantwoordenVerwijderenDie gedichten en versjes die Gerda in haar reactie achterliet. Haar eigen blogs...
Eigenlijk houd ik wel van wat chaos (-:
Voor het gemak ga ik er van uit dat ik m'n Vriendin eens terugzie. Als je niet wie hoe het werkt, kun je net zo goed iets positiefs verzinnen.
Dag liefie, sterkte voor je gemis.
Een dikke knuffel en liefs ♥ ♥ ♥
Zo gaat dat in het leven hé...
BeantwoordenVerwijderenDe ene dag zijn we er nog, de andere dag zijn we geschiedenis...
Liefst niet te veel over nadenken zeg ik dan, het leven gaat voort en morgen is another day...
Btw, je ijs-foto's zijn weer magistraal goed !
Naast Gerda al heel wat bloggers verloren... helaas het is het leven maar ze blijven toch in je hoofd hangen hé, je vergeet ze niet.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige kristallen toon je ons weer en Tom Waits, die ken ik eens en hoor ik graag!