*KLIK*
Openen in nieuw venster en klein maken
Daar kwam een boer uit Zwitserland,
Kadee, kadulleke, kada,
En die had enen ezel aan zijn hand,
Laberdi laberda laberdonia,
En die had enen ezel aan zijn hand,
Cecilia !
Waarop dat lei enen witten doek,
Kadee, kadulleke, kada,
Hij sprak: "Wat zal ik daarmee doen?"
Laberdi laberda laberdonia,
Hij sprak: "Wat zal ik daarmee doen?"
Cecilia !
"Snijerken" sprak hij, "snijerken fijn",
Kadee, kadulleke, kada,
"Wil mij maken een kedelijn",
Laberdi laberda laberdonia,
"Wil mij maken een kedelijn",
Cecilia !
En toen die kedelijn was gemaakt,
Kadee, kadulleke, kada,
Toen ging hij voor zijn vrouwke staan,
Laberdi laberda laberdonia,
Toen ging hij voor zijn vrouwke staan,
Cecilia !
"Vrouwken", sprak hij, "Vrouwken fijn",
Kadee, kadulleke, kada,
"Zeg mij, hoe staat die kedelijn?"
Laberdi laberda laberdonia,
"Zeg mij, hoe staat die kedelijn?"
Cecilia !
"Die kedelijn staat jou niks goe";
Kadee, kadulleke, kada,
Ge hebt een lijf gelijk een koe !"
Laberdi laberda laberdonia,
Ge hebt een lijf gelijk een koe !"
Cecilia !
"Snijerken" sprak hij, "snijerken fijn",
Kadee, kadulleke, kada,
"Ge hebt bedorven mijn kedelijn".
Laberdi laberda laberdonia,
"Ge hebt bedorven mijn kedelijn".
Cecilia !
"Heb ik er bedorven uw kedelijn?",
Kadee, kadulleke, kada,
"Ik heb het gesnejen in de maneschijn",
Laberdi laberda laberdonia,
"Ik heb het gesnejen in de maneschijn",
Cecilia !
Die boer die pakt zijn stok al gauw,
Kadee, kadulleke, kada,
En waar hij sloeg kwam niet zo nauw !
Laberdi laberda laberdonia,
En waar hij sloeg kwam niet zo nauw !
Cecilia !
Ze zetten den snijer op een witte geit,
Kadee, kadulleke, kada,
En reden ermee naar de eeuwigheid,
Laberdi laberda laberdonia,
En reden ermee naar de eeuwigheid,
Cecilia !
Dag boertjes, webbies en vriendjes,
Rijden naar de eeuwigheid: -)
Da’s een eind weg hé,
‘k zou nog maar ffies wachten : -)
xxx
*KLIK*
Openen in nieuw venster en klein maken
uit het land van Vincent van Gogh,
gerust kun je dat zo stellen,
de goeie man woonde immers niet ver hier vandaan,.
en heeft op zijn tochten vast weleens de peel doorkruist
een mooiere setting om een schilderij te maken is er haast niet.
het zachte herfstgeel,
in ton sur ton tinten,
doen je alles vergeten,
een veegje hier een likje daar,
om het geheel te vervolmaken,
laat moederke natuur de wind een beetje de bomen strelen
en de zon schijnen,
we lopen door het aards paradijs.
"/>
en op het moment dat wij hier lopen, heeft net een clubje wilde zwijnen
hun pootafdrukken achtergelaten op het zandpad,
ze doorkruisen de hele peel, en zitten inmiddels overal,
en eerlijk is eerlijk,
ik zie ze liever vanaf een afstand...
dan dichtbij m'n balsturige speelse jonge Ace: -)
Zie eens,
de torenvalk,
de enige vogel die bid voor zijn eten:-)
hangt braaf in de lucht en dan zjoef stoot hij toe,
pang,
prooi te pakken.
een klein muisje is het haasje..
het leven kan hard zijn maar ook ontegenzeggelijk mooi,
en lief en spannend,
naast alle oneerlijke wrede aardse zaken,
is de natuur wel eerlijk
en da's heerlijk toch,
leven moet om te genieten zijn,
hé webbies: -)
lees het maar boven in mijn blog
Wim Kan wist het mooi te verwoorden.
Ik dwaal af hé,
jawel dat overkomt je als je door de peel slentert:-)
je denkt, overdenkt, en vergeet..
lieve webbies, het leven IS heerlijk,
maak er een feestje van,
moederke natuur strooit confetti kwistig in het rond,
geen reden om te kniezen,
Ik ga grote opruiming houden en wil wel wat dingen kwijt,
links in de kolom ga ik ze aanbieden,: -)
wie meer wil weten
mag me mailen,: -)
Dan komen we wel wat overeen
Daar gaan we niet moeilijk over doen,: -)
Ben benieuwd,
Of dat winkeltje gaat lopen.
Een internet opruimshop: -)
webbies
een heerlijke donderdag gewenst,
Laat ie fijn zijn
xxx
*KLIK*
Openen in nieuw venster en klein maken
Een moment van nietsontziende eerlijkheid bedreigt
het wankel evenwicht van zekerheden
Jij had een man en twee kinderen
en ik een herinnering
Was het roekeloosheid
of wanhoop wat ons heeft bezield?
Herinneringen, een kast vol,
vellen vol,
en ik ga ze verscheuren en verbranden,
want wat je in de kast laat liggen
geschreven op een briefje vergeet je niet,
wil je niet vergeten..
en jou was ik haast vergeten
tot ik dit weer tegenkwam,
jou wil ik wel vergeten.
Mooie woorden toen,
ze waren zo waar op dat moment, "denk ik"
maar ik heb zóveel gedacht
téveel gedacht
Jij had ogen met uitzicht op zee,
die mij nooit echt hebben aangekeken.
Bij het afscheid op de roltrap ging ik er onderdoor.
Nou ja, bij wijze van spreken.
'n lied van Herman van Veen
brengt me terug hier op papier
de werkelijkheid nu.
Ik hier en nu.
En jij daar,
en zo is het goed.
heb het goed webbies,
xxx
