08.07 vlinders

*KLIK*
Openen in nieuw venster en klein maken


In het zacht wuivend gras zie ik ze hangen,
de Phegeavlinder Amata phegea, of het melkdrupje,



Als acrobaten hangen ze aan een grassprietje en deinen met
elk zuchtje van de wind mee,
onverstoorbaar lijkt het haast,



het zonlicht schijnt door de vleugeltjes en tekent de witte stippen,
wonderlijk mooi af,
Ik geef ze mijn gedachten door, en mijn gevoel,
Beetje onbestemd vandaag
Zomaar ineens.. is het gekomen
En mag ook zo weer vertrekken, ik hou het niet tegen:-)


Zonder in dichterlijke taal over te gaan,
kan ik toch wel zeggen hier,
dat ik een beetje melancholisch ben,



Een beetje bang ook
Voor wat komen gaat



Maar de moed erin blijven houden hé
Webbies,


Wat moet moet, zei eens iemand
En ik moest daar wel om lachen toen



Ik wil nu wat moed moed: -)
En misschien valt het dan achteraf allemaal wel mee,

En kan ik zeggen.
Zie je wel.
Het was peanuts…

dag vlinderkes,
ik geef het je allemaal mee.
wat een last hé.
Blijf daar maar eens sierlijk bij wiegen op de wind…..
:-)))))

Vandaag schijnt de zon,
En morgen ook,
Een kadootje van moeder natuur: -)
En is een dipje van korte duur…

dank je wel voor al jullie lieve wensen
aan het adres van Stef en zijn ouders,
ik zal ze overbrengen

xxx